سراب

1- وقتی وسط برهوت، برهوت تاریک بی‌رحم، گم شدی، یهو یه نور از دور پیدا میشه...به خودت میگی که خودشه... خلاص... وسط اون بی‌امیدی این میتونه یه شانس یک درصدی باشه یا کمتر... اما همه شانسته... کل زورتو میزنی برسی بهش... همه چی تو فدا میکنی به پاش... اما اون شانس، اون دریچه نور، جلوی چشمت خیلی ظالمانه بسته میشه... خیلی خیلی ظالمانه... تازه میشه مثل قبل... فقط با ابن تفاوت که همه چیزت، از همه بدتر همه امیدتو از دست دادی... و اینه که داره میسوزوندت... بد...

2- دلم تنگ شده واسه اون سکوت... سکوت که نه، آرامش... سکوت نیست، که صدا هست... صدای گنگ و مبهم اطرافت که توی آب میشنوی... جدی جدی آب یعنی آرامش... وقتی که از همه کس و همه جا خسته شدی... وقتی سرتو میکنی تو آب آروم میشی... دلم تنگ شده... دلم تنگ شده واسه اون آرامش... واسه فاصله دو هواگیری متوالی یک شنای قورباغه... وقتی کف استخر جلوی چشمت میره عقب... نورای تو سقفو میبینی تو آب و اون صدای خوب... اون صدای آرامبخش...تو فاصله دو هواگیری متوالی یک شنای قورباغه!

هوا سرد شده و ریسک استخر رفتن زیاد... تو این هوا یه سرما بخوری یعنی یه هفته افتادی... شیرین...