در مورد جنگ فیلم زیاد ساخته‌اند. از آقای کوبریک و الیور استون و کاپولا بگیرید تا اسپیلبرگ و حاتمی کیا و جمال شورجه! گاهی ملت فیلم ساخته‌اند در مدح رشادتها و تحریک خلق‌الله که بیاید بروید جنگ و البته آنها که ماندگار‌ترند در مذمت مقوله تلخی چون جنگ. جوخه و متولد 4 جولای آقای الیور استون و غلاف تمام فلزی آقای کوبریک و امثالهم... خیلی‌ها فیلم ساخته‌اند درباره جنگ. خیلی‌ها. خیلی‌ها هم شعر گفته‌اند درباره جنگ. اما با اطمینان می‌گوئیم که هیچ کسی در مورد جنگ همچون آقای تارکوفسکی فقید با فیلمش شعر نسروده است. هیچ کسی مثل آقای تارکوفسکی استفاده نکرده است از آب، از درخت، از برگ و از پرتو نازک خورشید برای نشان دادن لطافت و زیبایی و عشق در بحبوحه کثافت و بی‌رحمی جنگ. یک قطره آب که چکه می‌کند در تشت یا یک برگی که با یاد می‌افتد از درخت در نهایت زیبایی‌ست. یک بوسه در میان زمین و آسمان. دیشب «کودکی ایوان» آقای تارکوفسکی را دیدیم. شاهکار ایشان درباره کودکی دوازده ساله در جنگ جهانی دوم. ایوان. آقای برگمان درباره این فیلم گفته‌اند که:
کشف نخستین فیلم تارکوفسکی برای من مثل معجزه بود. خودم را به یک‌باره ایستاده در آستانه در اتاقی دیدم که کلیدش پیش از این به من داده نشده بود. اتاقی که همیشه می‌خواستم بدان وارد شوم و او [تارکوفسکی] در آن حرکت می‌کرد، ساده و رها.
3 comments:
بشه که ما هم بشینیم اینو ببینیم
Nokaram,
ma tebghe mamool javabeto dar webloge khodemoon dadim va havasemoon nabood ke bayad biaqym inja begim;)...ozat khoobe>?
برادر عزیز دل دیدیم همون جا هم... ما خیلی بیشتر مخلص شمائیم....
Post a Comment