Phoenix in the Rain!

امروز داشتم زیر دوش با خودم فکر می‌کردم که این زندگی چقدر شبیه پوکر بازی‌کردنه. جدی جدی ها. این ایرانیا خداییش آدمای نابغه‌ای بودن قدیما. به نظر من پوکر یه تمرین واسه زندگیه. خیلی شبیهن به هم. تو هر دوتاشون همیشه باید ببینی که دستت چی هست بعدش سعی کنی که عاقلانه ترین تصمیم رو بگیری. اگه خیلی بلند پرواز باشی زود زمین میخوری. اگه خیلی هم محافظه کار باشی و فقط CALL کنی چیزی گیرت نمیاد. یه زمانهایی باید جرات داشته باشی که یه RAISE خفن بکنی یا حتی ALL IN. ریسک بکنی. هیچوقت هم نمیدونی که این چیزی که دستت داری آخرش تو رو به جایی میرسونه یا نه. ممکنه که تو خیلی خدا باشی و جفت آس داشته باشی AT HOME، اما خوب یکی استریت میاره و کارت تمومه. تو زندگی هم هرچی بیشتر CHIP داشته باشی، پول و امکانات، قدرت مانورت بیشتره ولی این بازم چیزی رو تضمین نمیکنه، باید دلشو داشته باشی که برنده بیای بیرون. و البته شانس هم مهمه. اما نه شانس کور. یه آدمای اسکولی با یه جفت دو همون اولش ALL IN میکنن. بعضیا هم هستن که یه جفت آس دارن AT HOME یه آس هم رو زمینه اما یه دونه یه دونه RAISE میکنن، بعدشم میبینن که ته POT هیچی نیست، الکی شاکی میشن. این یه جورایی در مورد شخص شخیص نگارنده هم صدق میکنه متاسفانه. اما خوب یه چیزیم هست اینه که اگه یه زمانی کلی CHIP داشتی و الان از دست دادیشون، دیگه از دست دادیشون. باید فراموشش کنی و ادامه بدی بازی زندگی رو. خلاصه اینکه باید بفهمی که بعضی وقتها FOLD کردن هم بخشی از زندگیه. فقط باید یاد بگیری که کجا باید FOLD کنی...

پ.ن.1: از حال و روز نگارنده هم اگر بخواهید یک آس و شاه داریم (اعتماد به نفسمان خوب است دیگر!) و نشسته‌ایم که کی این DEALER عزیز آسش را بیاید. حالا بی‌بی هم بیاید خوبست. زمین یک سرباز و ده هست. فقط این دیلر متعال فرت و فرت فقط دو سه بلد است بیاید. بعضی وقتها فکر میکنیم که این شانس ما لایق ماله هم نمی‌باشد.

پ.ن.2: گفته باشیم ما الکی و با جفت دو سه و اینها ALL IN نمی‌کنیم. یک چیز دندان‌گیری باید باشد حتما.

پ.ن.3: اگر فکر می‌کنید که شخص شخیص نگارنده از بس که در فیس‌بوک پوکر بازی کرده، خل شده، سخت در اشتباهید.

پ.ن.4: دقیقا ما همین امروز کشف کردیم که پوکر یک بازی کاملا اصیل ایرانیست. ایناهاش! یکم وطن پرست باشید!