انساني را در خود کشتم
انساني را در خود زادم
و در سکوت ِ دردبار ِ خود مرگ و زنده‌گي را شناختم.
اما ميان ِ اين هر دو، لنگر ِ پُررفت‌وآمد ِ دردي بيش نبودم:
درد ِ مقطع ِ روحي
که شقاوت‌هاي ِ ناداني‌اش ازهم‌دريده است...
تنها
هنگامي که خاطره‌ات را مي‌بوسم در مي‌يابم ديري‌ست که مرده‌ام
چرا که لبان ِ خود را از پيشاني‌ي ِ خاطره‌ي ِ تو سردتر مي‌يابم. ــ
از پيشاني‌ي ِ خاطره‌ي ِ تو
اي يار!
اي شاخه‌ي ِ جدا مانده‌ي ِ من!
دیروز دوم مرداد بود... سالروز درگذشت احمد شاملو... روحش شاد...
2 comments:
سکس همونی که اگه تو ایران فیلتر می شه بایدنوشت صکص تا امیدی به زنده ماندن وبلاگت باشه
Dear phoenix in the rain! Thanks for your nice choice! WELL DONE! keep on my friend! :-)
Post a Comment